creatieproces

Creatieproces volgens Micha Beuger

Inleiding
Dit artikel is – vanuit mijn huidige belevingswereld –
de belangrijkste publicatie van mijn officiële websites.
Het beschrijft mijn model van het Creatieproces.
Waarom de wereld al duizenden jaren is, zoals die is.
En momenteel verandert, zoals die nu verandert.

Dialectische fasen in het Creatieproces
1. These            Eenheid
2. Antithese       Verscheidenheid
3. Synthese        Eenheid in Verscheidenheid

Met parallel hieraan de volgende verschuiving
1. Afhankelijkheid
2. Onafhankelijkheid
3. Aanhankelijkheid.

De fase van Eenheid – Non-dualiteit
Eigenlijk is Eenheid geen fase.
Want de Eenheid bestaat buiten tijd en ruimte.
En vult tevens tijd en ruimte.

Eenheid is de ongemanifesteerde potentie.
Van al wat is, van al wat was, van al wat zal zijn.
En van al wat zou kunnen zijn.

Noem het God of Oorspronkelijke Schepper.
Het is Alles, maar eigenlijk is het ook Niets.
De ultieme Volheid, maar ook de ultieme Leegte.
Stilte zonder verschillen en tegenstellingen.
Vormloos, kleurloos, richtingloos en bewegingloos.
En daarom op zich ook zonder bewustzijn.
Want voor bewustzijn is reflectie nodig.

De fase van Verscheidenheid – Dualiteit
Genesis 1 – Hebreeuws in Solarisch fonologisch.
Berošit bara Elohím ha Šamáyim we et ha Árec.
In het begin schiep God de Hemel en de Aarde.
Het werkwoord bara zou dan creëren betekenen.

Een juistere interpretatie is (onder)scheiden, splitsen.
Een modernere vertaling zou dan als volgt luiden:
In het begin scheidden de Goden – ja meervoud –
de Hemel en de Aarde van elkaar.

Hier werden verscheidenheid en dualiteit gecreëerd.
Verderop volgden tegenstellingen als: boven – onder,
dag – nacht, groot – klein, man – vrouw, goed – slecht.
Met deze laatste werd de zondeval bewust uitgelokt.

God, Al ziel, Schepper heeft zich gesplitst.
In tijd, ruimte en aparte bewustzijnseenheden.
Tussen deze fragmenten ontstaan uitwisselingen.
Die veroorzaken reflexief bewustzijn.
En zo leert God zichzelf kennen.

Hoe groter de isolatie, hoe groter de diversiteit.
In afzondering ontstaan originelere levensvormen.
En talen, culturen, religies, kunst en technologie.
Door overmatig contact kan dit alles verwateren.

In deze fase zijn de uitwisselingen daarom beperkt.
Je neemt slechts oppervlakkig kennis van het andere.
Zelfs bij intieme relaties zijn de contacten summier.
Onze lichamen versmelten niet tot Siamese tweeling.

Deze apartheid heeft nog meer voordelen.
Nergens bestaat zoveel vrijheid in beweging en keuze.
Het aantal mogelijke contactpunten is bijna onbeperkt.
Er komen steeds nieuwe uitwisselingsmogelijkheden.
En zo raak je nooit uitgekeken op de Creatie.

Fragmenten in diverse schalen
Het individu is een bekende fragmentatieschaal.
Maar ook het aantal schalen is eigenlijk onbeperkt.
Een individu – ondeelbaar – is wel degelijk deelbaar.
Fysiek van groot naar klein bijvoorbeeld als volgt:
Lichaamsdeel, orgaan, cel, molecuul, atoom, deeltje.
Zo kunnen vingers elkaar aanraken en uitwisselen.

Fysieke interne integriteit is niet vanzelfsprekend.
Bij onvoldoende samenwerking ontstaat ziekte.
Cellen die een eigen leven leiden, veroorzaken kanker.
Cellen die elkaar aanvallen, auto immuun ziekten.

Op de grotere schalen vind je gezin, familie, stam,
gemeenschap, natie, werelddeel, wereld,
planetenstelsel, sterrenstelsel en Universum.
Maar ook werkkring, clubs en geloofsgemeenschap.
En hoger zelf, monade, zielengroep en verder.
Schalen hebben betrekking op fysieke aspecten.
Maar ook op mentale, maatschappelijke en andere.

Fragmentatieconflicten
Om een maximum aan bewustwording te bereiken,
zijn sommige delen van de Kosmos blootgesteld aan
zogenaamde hyperfragmentatie en hyperisolatie.
Deze gebieden zinken tijdelijk zover weg in dualiteit,
dat fragmenten elkaar niet herkennen als delen van de
Eenheid, ja zelfs niet geloven, dat die Eenheid bestaat.
Hierbij rijzen er conflicten op alle schalen en aspecten,
waarbij interne en externe integriteit worden bedreigd.

Deze extreme dualiteit hoeft niet te bestaan voor alle
tijden, plaatsen en individuen, want alle ervaringen
worden uiteindelijk gedeeld en geïntegreerd.
Zo kent Syrië thans meer dualiteit dan Nederland.
En in engelenrijken bestaat nauwelijks fragmentatie.
Je beleeft slechts datgene, waarvoor jij hebt gekozen.
En hetgeen, waarvoor jouw ziel geschikt is.

Ziekte en vertwijfeling zijn interne schaalconflicten.
Eerwraak en oorlog zijn externe schaalconflicten.

De illusie van gemeenschappelijke beleving
Belevingswerelden wijzigen van moment tot moment.
Velen klampen zich vast aan gemeenschappelijke
belevingen met collectieve normen en waarden.
Zo komt dit althans in mijn belevingswereld over.
Volgens mij beleven twee mensen nooit hetzelfde.
Zet ze naast elkaar en ze zien alles toch verschillend.
En zelfs al zouden ze hetzelfde zien, dan zouden ze
dit verschillend interpreteren, gezien hun aparte
voorgeschiedenissen.

Zelfs onze twee ogen zien niet een en hetzelfde beeld.
In het ideale geval combineren onze hersenen beide
beelden tot één ruimtelijke gewaarwording.
Meestal zie ik met mijn beide ogen alle kleuren gelijk.
Maar soms met links iets meer rood of oranje en met
rechts iets meer groen of blauw. Het tegengestelde
komt ook voor. Ik heb nog niet ontdekt wat de oorzaak
van deze uren aanhoudende kleurverschillen is.

Ik heb ook geëxperimenteerd met gehoorverschillen.
Klinken twee tonen tegelijk, dan klinkt een derde toon.
Bij een grote toonafstand is dit een verschiltoon.
Bij kleine toonafstanden ontstaat slechts een zweving.
Ik dacht altijd, dat dit verschijnsel natuurkundig was.
Maar toen ik aan elk oor slechts een van beide tonen
presenteerde, hoorde ik toch een zweving.
Blijkbaar ontstaat die zweving in onze hersenen.

Onlangs droomde ik dat een violist op zijn instrument
een prachtige moderne driestemmige solo speelde.
Het stuk besloot met twee tonen, die elkaar steeds
verder naderden en op dezelfde hoogte eindigden.
Hierbij hoorde ik geen enkele zweving! Ook als ik nu
aan dit stuk denk, blijven de beide slottonen strak.
In gedachten kunnen we gewaarwordingen hebben,
die voor onze zintuigen en hersenen onmogelijk zijn.

Dit geldt ook voor het zien. Ons visuele systeem is
beperkt en vaak onderhevig aan optische illusies.
Kikkers kunnen dingen slechts zien, als die bewegen.
Onze ogen stellen scherp voor de diverse afstanden.
Net als bij onze camera's. Vroeger droomde ik vaak,
dat ik op alle afstanden tegelijkertijd scherp kon zien.
Sinds mijn staaroperaties is die droom bewaarheid.
Mits bij voldoende belichting.

Voorbeeld – aanspreekvormen
Behoorlijk wat talen kennen voor de tweede persoon
zowel een familiaire als een beleefdheidsvorm.
Sommigen zijn zo gehecht aan correct gebruik van de
beleefdheidsvorm, dat dit wel een universele wet lijkt.
In werkelijkheid is dit zo relatief als maar mogelijk is.
Het Engelse you is eigenlijk de beleefdheidsvorm.
In Zweden wordt iedereen familiair bejegend met du.
In Duitsland is het in principe vanaf 16-jarigen Sie.
Deze vorm is afgeleid van de 3e persoon meervoud.
(Het Franse vous van de 2e persoon meervoud.)
Het familiaire du zeg je tegen familieleden en God.
Duitstalige Zwitsers gaan veel eerder over tot het
aanspreken met de familiaire vorm en de voornaam.
In Spaanse culturen en Thailand wordt de voornaam
vaker voor aanspreken gebruikt dan de achternaam.

De Nederlandse cultuur is zeer divers in dit opzicht.
In sommige gezinnen benaderen kinderen hun ouders
met de beleefdheidsvorm, in andere gezinnen worden
ouders zelfs met hun voornaam aangesproken.
Vaak stellen vreemden zich aan je voor met zowel
hun voor- als achternaam, maar dan zijn ze verbaasd,
als je ze daarna met hun voornaam aanspreekt.
Tegen God wordt vrijwel overal de beleefdheidsvorm
gebruikt of de klassiekere persoonsvorm Gij.
Wel of niet tutoyeren onder volwassenen hangt af van
verschillen in leeftijd of maatschappelijke status en
van de mate van bekendheid of vriendschap.
Jongeren en New-Age mensen tutoyeren eerder.

De beleefdheidsvorm hoort tot ons culturele erfgoed.
Ik respecteer dit en speel dit spel zorgvuldig mee.
Hoewel ik een aanbod om te tutoyeren altijd aanneem.
Ieder mag mij tutoyeren en bij de voornaam noemen.
Juist dieren, kinderen en maatschappelijk zwakkeren
kunnen wel wat extra respect gebruiken.

Eenheid in Verscheidenheid – Non-dualiteit
Deze non-dualiteit kent de huidige mensheid niet.
Zelfs veel spirituele mensen kunnen hier niets mee.
Een handjevol heeft er wel vage herinneringen aan.
Maar eigenlijk gaat een dergelijke wereld ons aller
voorstellingsvermogen verre te boven.
Ik probeer hierbij toch een impressie te schetsen.

De overgang naar die situatie geschiedt in 2012.
Dus tijdens dit jaar! Transformaties zijn in volle gang.
En worden gaandeweg steeds duidelijker merkbaar.
Dit is alom voorspeld. Niet zozeer door helderzienden.
Maar meer via kalenders van kosmische invloeden.
Die dit alles tot op de minuut nauwkeurig aangeven.
Deze transformatie is dan ook niet tegen te houden.
Evenmin als een zonsopkomst.

De Zon komt op, wat wij ook doen of nalaten.
We laten hoogstens via kunstlicht onze ogen wennen.
Of we vluchten overdag toch naar de duisternis.
Het verschil tussen kunstlicht en zonlicht kennen wij.
Van universele verlichting hebben wij geen benul.
Net als totaal kleurenblinden van kleurentelevisie.

Deze massale verlichting betreft een natuurkundig
verschijnsel, maar toch moet je hierbij eigenlijk niet
denken aan verlichting door externe bronnen,
maar aan individuele verlichting van binnen uit.

Duaal versus Non-duaal Lichtwerk
Er bestaat niet zoiets als Machten van Duisternis.
Duisternis is afwezigheid van macht en uitwisseling.
Duistere Machten is een term van Duale Lichtwerkers.
Voor Duale Lichtwerkers van concurrerende groepen.
Lucifer en de Illuminati hebben Latijnse lichtnamen.
Duale Lichtwerkers verspreiden verblindend kunstlicht.
Met de bijbehorende inktzwarte schaduwen.

Non-duale Lichtwerkers vertonen natuurlijke kleuren.
Die zijn aangenaam voor ons gezichtsvermogen.
Er is verschil tussen tegenstellingen en verschillen.
Wit en zwart zijn tegenstellingen.
Rood, groen en blauw zijn verschillen.
Dualiteit – amplitudemodulatie – helderheidverschil.
Non-dualiteit – frequentiemodulatie – kleurverschil.
Ben jij voldoende kleurrijk om in je kracht te blijven?
Eens moeten wij het namelijk zonder dualiteit stellen.

Onderscheiding is meer dan zwart-wit denken.
Nuancering is meer dan grijstinten.
Duistere Machten zijn Duale Lichtwerkers.
Moge hun kleurenblindheid genezen.

Oude kosmische spelen met Wit en Zwart
Die lijken wat op schaken. Zie het schaakbord rechts.
Draai het 180 graden en je ziet exact hetzelfde bord.
Wit en zwart doen hun zetten volgens dezelfde regels.
Het enige verschil is, dat wit de openingszet doet.
Schakers spelen afwisselend met wit en met zwart.
Gelukkig zullen we altijd kunnen blijven schaken.

Wij zijn allemaal grootmeesters in deze duale spelen.
Hierbij houden we ons altijd secuur aan de spelregels.
Ook al overtreden wij alle morele wetten met voeten.
Zoals je eigen vrouw doden, zelfs als je haar bemint.
Je slaat het ene na het andere stuk van je vijand.
En je offert gewetenloos je eigen stukken.
Zo verdwijnen er steeds meer stukken van het bord.
Dit zijn spelen, waarbij altijd beide partijen verliezen.
Dat geeft niet, zolang jouw koning ongedeerd blijft.

Mensen en organisaties zijn niet puur goed of slecht.
Maar vaak voornamelijk verstrikt in onwetendheid.
Oordelen of partij kiezen is in wezen volstrekt zinloos.
Iedereen is geboren om deze spelen te leren spelen.
Pas daarna zijn wij rijp voor veel boeiender spelen.
Spelen waarbij altijd alle betrokkenen winnen.

Nieuwe kosmische spelen met Kleuren
Onze huidige zintuigen tonen verschillende werelden.
Wat daar tussen in zit, kunnen wij niet waarnemen.
Onze zintuigen worden uitgebreid, zodat dit wel kan.
Onze waarnemingswereld wordt meer één geheel.
Momenteel zien wij slechts drie primaire kleuren.
Een vierde basiskleur kunnen wij ons niet voorstellen.
Evenmin als het kijken in een vierde ruimtedimensie.

De materie verandert, zodat die zelf licht gaat geven.
Er bestaan geen schaduwen of blinde vlekken meer.
Communicatie en samenwerking naderen perfectie.
En toch zullen wij zelfs dan niet alwetend worden.
Het leven zal altijd vol verrassingen blijven.

Ik ben een non-duale lichtwerker.
Of juister gezegd een kleurwerker.
Rechts staat een van de hologrammen van Janosh Art.
Totaal kleurenblinden kunnen hier weinig van genieten.
Die zien sommige zelfs als egaal grijze vierkanten.
Klik op deze afbeelding voor vergroting en toelichting.

Interne integriteit
Cellen en lichaamsdelen werken volmaakt samen.
In volkomen heelheid, welbevinden en schoonheid.
Verloren lichaamsdelen groeien meteen weer aan.
Ook worden wij volledig één met ons hogere zelf.
Wij weten wat en wie wij zijn en realiseren dit ook.

Wij hoeven niet te wachten op de grote transformatie.
Zodra wij ons open stellen, zijn wij al aardig op weg.
Zonder oordeel werkelijk luisteren en kijken.
Zonder slaafs te volgen of anderen proberen te leiden.
Eerlijk uitgaand van onze eigen belevingswerelden.

Externe integriteit
Wezens, Aarde en Kosmos werken volmaakt samen.
Met de belangen van alle betrokkenen in balans.
De oplossing van een probleem is dan pas goed,
wanneer zowel het individu als het geheel gebaat zijn.

In het nieuwe ecosysteem doden wezens elkaar niet.
Wereldwijd heersen vrede, welvaart en welbevinden.
In Eenheid, met volledig behoud van Verscheidenheid.
Diversiteit zal zelfs steeds verder toenemen.
De Nieuwe Wereld is boeiender dan de Oude Wereld.

Er komt steeds minder verschil tussen
• Dromen en waken
• Dood en levend
• Geest en stof
• Paranormaal en normaal
• Spiritualiteit en wetenschap
• Waarnemen en weten

In de Nieuwe Wereld zoek je vergeefs naar
• Arts en apotheker
• Heler en therapeut
• Verloskundige en doodgraver
• Jager en slager
• Agent en soldaat
• Geldbank en verzekering

Problemen tijdens het transformatieproces
Wanneer het licht wordt, is tot op de minuut bekend.
Hoe op dit licht wordt gereageerd, is onvoorspelbaar.
Puinhopen van werken met dualiteit worden zichtbaar.
Dit kan paniek, wanhoop en ander onheil veroorzaken.

Een handjevol blijft gehecht aan werken met dualiteit.
Die zullen moeten verhuizen naar andere werelden.
Hun ervaring maakt leidende functies aldaar mogelijk.
Anderen vrezen dat een non-duale wereld oersaai is.
Die zullen hun dwaling inzien en voor het licht kiezen.

Vanwege toenemende instabiliteit kan een en ander
mis gaan of dreigen hopeloos mis te gaan.
Zo kunnen bizarre gezondheidsproblemen ontstaan.
Zoals botafbraak met loslatende gebitselementen.
Wonderbaarlijk genoeg kan alles weer vastgroeien.
Afwachten met ingrijpende ingrepen is dus raadzaam.
Economieën en regimes kunnen ineens instorten.
Rampen en gewapende conflicten kunnen optreden.

Heimwee naar de Eenheid
Gehechtheid aan de Dualiteit is het ene uiterste.
Heimwee naar de Eenheid het andere.
Dit komt bij veel spiritueel ingestelde mensen voor.
Liefst verzuipen ze met ziel en al in die eindeloze zee.
En offeren hun ego / persoonlijkheid / authenticiteit,
kortom alles, wat moeizaam en met grote offers,
gedurende duizenden levens is opgebouwd.
Wellicht zullen sommige zielen zo opgaan in Eenheid.
Maar daarmee voldoen zij niet aan dit Creatieproces.
Hoewel hun voormalige bestaan toch wel zinvol is.

De fase van Verscheidenheid is nog lang niet klaar.
Sommige persoonlijkheden kunnen nog markanter.
Of kunnen best wat meer stabiliteit gebruiken.
Dankzij toenemende Eenheid kan en zal ook
Verscheidenheid steeds verder toenemen.
Dit eigenlijke Creatieproces wordt daarmee voltooid.
Of correcter, landt aan in die fase, waarin het nooit is
voltooid, want de Creatie begint dan pas echt.

Aarde blijft geen tranendal
Al die Christenen, die beweren, dat onze Aarde altijd
een tranendal blijft, raad ik aan om hun Bijbel te lezen.
En wel de volgende teksten in hun volledige context.
Ik citeer vrij uit Openbaring 21 en Jesaja 11.

En ik zag een Nieuwe Hemel en een Nieuwe Aarde.
Want de Oude Hemel en Aarde waren voorbijgegaan.
En God zal bij de mensen wonen.
En zal alle tranen uit hun ogen wissen.
Want er zal geen dood of rouw of pijn meer zijn.

En de wolf zal met het lammetje zijn.
En de luipaard met het bokje.
En de leeuw met het kalfje.
En een klein kind zal ze hoeden.
De beer en de koe zullen tezamen weiden.
En hun jongen zullen bij elkaar liggen
De leeuw zal zelfs stro eten, net als de koe.
De baby zal met de cobra spelen.
Geen enkel wezen zal een ander nog kwaad doen.
Want de Aarde zal worden bedekt door Gods kennis.
Zoals de zee wordt bedekt door het water.

En God genoot intens van deze Voltooide Creatie.

Want zo is het goed !

Micha Beuger 2012-03-17 t/m 04-05

Pagina