jampotbril

Van jampotbril tot adelaarszicht

Inleiding
Van moederskant waren mijn ogen – vooral rechts – erfelijk belast. Sterke verziendheid met astigmatisme – onregelmatige hoornvliezen.
En een lui rechter oog – met scheelzien naar binnen.
Gelukkig is ons nageslacht hiervan gespaard gebleven.

Afplakken mislukt
Toen ik peuter was, schrok mijn moeder zich te pletter.
Mijn rechter oog draaide aan het eind van elke dag behoorlijk naar binnen.
Ik kreeg een brilletje, met matglas (of zwart?) voor mijn 'goeie' linker oog. Omdat ik met mijn rechter oog geen ene moer zag, rukte ik die bril telkens af. Ik liep immers overal tegenop en kreeg daarbij tig blauwe plekken.
Daarna werd mijn linker oog met pleisters afgeplakt.
Volgens mijn moeder was ik dat oog dankzij gemene ontstekingen bijna kwijtgeraakt.
Nou, dan maar niet meer afplakken...

Ik was te oud
Ik was zes jaar en consulteerde een oogarts.
'Je bent te oud. Je rechter oog doet helaas niet mee.
Dat heeft maximaal 10% zicht.
Je leven lang zul je de wereld als een plat plaatje zien.'
Als tiener vertikte ik het om mijn jampotbril te dragen.
Van vader kreeg ik het boek 'Beter zien zonder bril'.
Dankzij training kreeg mijn rechter oog 20% zicht.
Tot ongeveer mijn 25e accommodeerde ik goed genoeg zonder bril. Ik studeerde geneeskunde en kreeg een kuurtje Diflupil oogdruppels.
Die trokken mijn ooglens samen, zodat ik een paar jaar zonder bril kon leven. Daarna moest ik toch aan een bril geloven, die ik overigens alleen voor lezen gebruikte.

Contactlenzen
Vanaf mijn dertigste droeg ik zuurstofdoorlatende,
harde contactlenzen.
Vanaf mijn vijftigste in dubbelfocusuitvoering.
Omdat ik niet meer zonder leesbril kon lezen.

Optologie
Van mijn 36e tot mijn 38e liep ik bij een optologiepraktijk in Rotterdam.
Bij deze Dr Getmanstichting leerde ik tweeogig zien.
Mijn luie rechter oog werd opgewaardeerd tot 80%, maar helaas niet verder, vanwege gejojo van accommodatie en convergentie.
En links-rechtsbalans, zodat het centrum van het rechter beeld door mijn hersenen werd onderdrukt.

Refractiechirurgie
Op mijn 60e wilde ik van al die externe hulpmiddelen worden verlost.
Ik deed uitgebreid onderzoek via Internet en vooronderzoek bij twee refractieklinieken.
Uiteindelijk werd gekozen voor beiderzijds de accommoderende Crystalens.
Die beweegt met hefboompjes en scharniertjes voorwaarts en achterwaarts in het oog.
Daarna zouden mijn astigmatisme en mijn andere restafwijkingen worden weggelaserd.

En toen ging het mis
Tijdens de operatie van mijn amblyope rechter oog scheurde mijn lenskapsel af.
Zodoende kon er slechts beiderzijds een standaard staarlens worden ingezet.
Rechts expres wat bijziend.
'Zodat u nog een beetje kunt lezen.' zei de oogarts.
'Shit, mijn ogen zijn voorgoed verpest.' dacht ik.
'Dus levenslang een varifocusbril of...?'
Met mijn geopereerde rechter oog nog in het verband,
zocht ik op Internet en belde ik een gespecialiseerde hoornvlieskliniek in Amsterdam-West.
Nee, varifocuslaseren bestaat niet, wel bifocaal.
Dit wordt overigens algemeen afgeraden.
Eerst moest ik een half jaar wachten na mijn laatste lensvervangingsoperatie.
Daarna cilinder- en andere restafwijkingen weglaseren.
Vervolgens een half jaar rondlopen met een zonnebril.
Daarna kon ik bij hen met radiogolven een soort leesbril
in mijn hoornvliezen laten branden.
Daarna weer een half jaar rondlopen met een zonnebril.
Die behandelingen elke vijf jaar herhalen, tot mijn 65e.

Wonderen bestaan
Teleurgesteld en boos haalde ik mijn affirmaties door de papierversnipperaar.
Totdat ik de volgende dag het verband van mijn geopereerde oog wegrukte. Wauw!
Scherp zicht van het puntje van mijn neus tot oneindig!
Met mijn derde oog visualiseerde ik een handjevol lachende kosmische wezens.
'Ha, ha, jij zegt altijd: "Eerst zien, dan geloven."
Nu zeggen wij : "Eerst zien, dan zeuren... of juist niet!"'
'Hebben jullie soms mijn lenskapsel kapot getrokken? Bedankt! Graag dit trucje over twee weken herhalen.'

Het tweede oog ging goed
Met mijn opticien deden we alvast wat experimenten.
Mijn horizontale cilinders blijken als varifocus te werken.
Zoals verwacht, zie ik nu ook met mijn linker oog
van 10cm tot oneindig scherp.
Ook rechts heb ik nu volwaardig zicht.
Eindelijk ben ik verlost van het gejojo van accommodatie, convergentie en links-rechts onbalans.

Oogartsen met oogkleppen
Oogartsen met oogkleppen zeiden altijd tegen mij:
'Of je hebt een amblyoop oog. Of je ziet stereo.'
Nou, meten is weten. Zeker weten, dat ik stereo zie!
Duidelijker dan ooit tevoren, op het overdrevene af.
Bomen en lantaarnpalen staan des te meer rechtop.
Alle stratenmakerswerk lijkt wel een maanlandschap.

Horizontale cilinders
Horizontaal astigmatisme – ofwel een horizontale hoornvliescilinder – is een geschenk uit de hemel.
Laten weglaseren? Nee dus!
Die cilinders werken juist als een natuurlijke varifocus.
Daarmee zie je op alle afstanden moeiteloos scherp.
Je kunt bij je opticien nagaan of dit ook bij jou werkt.
Gewoon je ogen voor de verte op nul laten stellen. Cilinderafwijkingen dan beslist NIET laten corrigeren.
Wedden, dat ook jij dan geen leesadditie nodig hebt!
Dit werkt ook bij zachte (wegwerp)contactlenzen.
Die corrigeren cilinders immers niet of nauwelijks.

Medische doorbraken?
Enorme kostenbesparingen bij opticiens.
Simpel vertebrilletje in plaats van dure cilinderglazen.
Met leesadditie en/of varifocus.
Enorme kostenbesparingen bij implantatieklinieken.
Simpele staarlenzen in plaats van bifocale of accommoderende kunstlenzen.
Enorme kostenbesparingen bij laserklinieken.
Horizontale cilinders handhaven of juist inlaseren.

Micha Beuger 2008-03-13

Pagina