Transformatie – Leren leven met sterke wisselstromen

Spiegelbeeld – juli/augustus 2004 – pagina 28 t/m 31 Micha Beuger – artikel gecorrigeerd voor deze website Inleiding Blijft onze Aarde een tranendal, een leerschool waar je afstudeert en als ziel ascendeert naar een soort hemel? Of is Moeder Aarde zelf óók een levend wezen, dat evolueert, afstudeert en transformeert tot lichtplaneet? Voor wie dit laatste gelooft, is dit artikel bedoeld... Onze huidige Aarde, waarvan velen toch wel ergens ontevreden over zijn, is niet altijd zo geweest. En zal ook niet altijd zo blijven. Adam en Eva, lekker naakt, zonder schaamte, moeite, pijn of doorns. Aten een verboden appeltje en kregen hiervoor de rekening gepresenteerd. 'Eigen schuld, dikke bult.' Verderop zegt diezelfde Bijbel: 'Ik zal alle tranen van hun ogen wissen. De leeuw en het lam zullen tezamen weiden...' Ons bekende geniale hiërarchische ecosysteem – er is altijd een grotere vis die de kleinere vis opeet – is slechts een noodvoorziening. Al millennia werkt onze Aarde op noodstroom en noodverlichting. Op een zonnige zomerdag zou je dit niet zeggen. Maar onze planeet is behoorlijk donker. In vergelijking met vele andere werelden, zijn de bewoners van de onze allemaal blind, doof, verlamd, geamputeerd, gedementeerd, depressief, schizofreen en psychopathisch. De laatste jaren worden we ons steeds meer bewust van het feit dat het ook anders kan. Het volgende praatje gaat over elektriciteit, omdat we daar allemaal mee werken. Maar voor degenen onder jullie die meer met biologie hebben, volgt er een verhaaltje over vlinders. Over lampjes, trammetjes en treintjes Sommigen van ons hebben die ouwe trouwe vijftiger jaren nog meegemaakt. Alles werkte toen op 110 Volt. Aangezien er in menig huishouden steeds meer elektrische apparaten bijkwamen, sloeg het elektriciteitsnet vaak op tilt. De overheid besloot daarom tot verhoging naar 220 Volt. Onze gloeilampen konden we helaas weggooien. Stofzuigers werden gratis omgebouwd bij wat toen nog overal het Gemeentelijk Energie Bedrijf heette. De radio – TV bestond nog niet – had een schuifje, waarmee je die zelf van 110 naar 220 Volt omzette. En toen kwam de grote dag: Overal 220 Volt. Ik kan me niet herinneren dat er panden de lucht in vlogen, dus was die omschakeling goed voorbereid. Nu is een tram zwaarder en sneller dan een stofzuiger. Met 220 Volt uit het stopcontact krijg je die heus niet in beweging. Aan de andere kant: hoogspanningskabels in een smal steegje is ook wel heftig. Als daar je wasgoed op valt... OK dan: 600 Volt. Vanwege de vrije trambanen wellicht binnenkort 750 Volt als bij de metro. Maar dan moeten we ook museumtrams ombouwen. En waar laat je dan die grote trafo's? Op het dak? Dan blijven ze misschien steken in de tramtunnels. Een trein is nog zwaarder en sneller. Die rijdt op 1800 Volt. Dan praten we nog steeds over gelijkstroom. De elektronen gaan in één richting van min naar plus. De hogesnelheidstrein rijdt op 25.000 V wisselstroom. Op zijn eigen superbeveiligde baan althans. Op het centraal station rijdt die samen met gewone treinen. Daar wordt teruggeschakeld naar 1800 V gelijkstroom. Binnen een paar jaar krijgen we ook in Nederland sneltrams die vanuit de straat via het treinspoor met hogere snelheid doorrijden naar een andere stad. Onze Aarde gaat op turbo Ik weet niet sinds wanneer en hoe dit komt, maar de hedendaagse mens is als die radio met dat schuifje. De kreet 'Nieuwetijdskinderen' is allang achterhaald. Wij zijn allemaal 'Nieuwetijdsmensen'. Al zijn we ons dit niet altijd bewust. Een minderheid maakt al af en toe gebruik van die nieuwe mogelijkheden. Zodra dit percentage de kritische grens overschrijdt, gaat de hoofdschakelaar om en krijgen we die prachtige, vreedzame en liefdevolle lichtwereld, waarnaar wij zo hunkeren. Waaruit bestaan die nieuwe vermogens? Het Universum, zoals wij dat met onze zintuigen en wetenschappelijke instrumenten waarnemen, bestaat uit vier dimensies: lengte, breedte, hoogte en tijd. Deze dimensies zijn onvoorstelbaar groot, elk circa 13.700.000.000 (licht)jaar. Alles speelt zich schijnbaar geheel binnen deze uitgestrekte wereld af. Nu geloven vele moderne wetenschappers in het bestaan van meer dimensies, waarschijnlijk oneindig veel, maar die zijn dan veel kleiner, en verborgen voor onze zintuigen en instrumenten. Toch kan er zelfs geen atoom bestaan zonder deze extra dimensies. Zonder die multidimensionale verbondenheid zou de wereld trouwens als los zand aan elkaar hangen. En zo lijkt het ook, tenzij je gelooft dat er méér is tussen hemel en aarde. Vergelijk nu ons Universum met een compact opgerolde glasvezelkabel. Kilometers lang, maar met een verwaarloosbaar kleine dikte. Je zou die kabel dus een ééndimensionaal voorwerp kunnen noemen. Het licht dat aan de ene kant binnenkomt, blijft erin gevangen en komt er pas aan de andere kant weer uit. De straal wordt tegen de wand heen en weer gekaatst, zonder naar buiten te lekken. Stel dat het licht een hogere frequentie – dus een kortere golflengte – zou hebben, dan dringt het door de wand heen. Zodoende hoeft het slechts enkele centimeters af te leggen. Hierbij staan nu drie dimensies ter beschikking. Licht stroomt vrijelijk van binnen naar buiten en van buiten naar binnen. Nieuwe Aarde – een wereld van verschil Een wereld met vrije en supersnelle uitwisseling van informatie en energie ziet er heel anders uit dan de huidige. Van batterijlampje naar stadionschijnwerper. Van kaarsvlam naar zonlicht. Van ieder-voor-zich naar alles omvattende verbondenheid. Maar, wat moet er allemaal niet gebeuren om de mensheid zo te laten functioneren? Nou, nogmaals, eigenlijk heel weinig. We hebben die vermogens allemaal al in huis. Kinderen schijnen tegenwoordig zo geboren te worden. Veel volwassenen ontdekken, zonder hulp van buitenaf, nieuwe vermogens en werken hiermee. En dat terwijl tot voor kort, verlichting was voorbehouden aan een handjevol uitverkorenen. Tegenwoordig heb je duizenden boeken, cursussen en therapieën om je hierbij te helpen. Hulp komt van alle kanten, ook vanuit de verborgen werelden. En dan kom ik óók nog eens met de zoveelste nieuwe behandelmethode. Moet dit nou echt? Mijn antwoord is volmondig: Ja! Er is blijkbaar nog niet genoeg. Anders zag de wereld er al heel wat gezelliger uit. Er zijn altijd mensen die zouden blijven steken in oude programmeringen. Tenzij iets anders, dat wél bij hen past, ze alsnog over de streep haalt. En hoe eerder voldoende mensen verlicht zijn, hoe liever natuurlijk! Counselling als transformatiebegeleiding De eer komt niet mij toe, maar Carl Rogers, die al midden vorige eeuw zei, dat de mens zelf alles al weet. Al weet die niet altijd dat die het weet. Met dezelfde gesprekstechniek waarmee je in recordtijd slachtoffers van een gewapende overval of bij relatieproblemen helpt, kun je ook verlichting bevorderen. Misschien mis je de kaarsjes, de wierook en de meditaties. Of vind je mijn kamertje of mijzelf saai. Begrijp me goed, ik ben niet te beroerd om sfeermuziek op te zetten als dit het proces zou bevorderen, maar mijn sport is om het helemaal zonder toeters en bellen te doen. Het boeiendste dat er is, dat ben jij! Je zult je heus niet vervelen. Je bent voor altijd veranderd. En de Aarde uiteindelijk ook. De methode is niet zo bijzonder. Als ook jij die beheerst, des te beter. Wat echt ingenieus is, zijn de mechanismen waarmee sommigen blijven hangen in oude programmeringen. Wat zijn jouw verwachtingen? Bespeur je verwantschap met de Plejaden en wil je weer contact? Meteen doen! Maar hoe dan? Dat wou ik nou net aan jou vragen. Hoe beweeg jij je hand? Gewoon door intentie. Hoe krijg je contact met andere werelden? Gewoon door intentie. Wat krijg je nu door? Wat voel je hierbij? Niet bang zijn. Het is wisselstroom, dus je weet meteen dat het klopt. Die sterke wisselstroom, tweerichtingstelepathie, stelt alles in de schaduw wat je tot nu toe hebt geleerd. Het is niet als bij dat oude scheepsradio-tje waarbij je steeds op een knop moest drukken en 'over' zeggen. In oude oefenboeken voor paranormale vermogens staat nog dat je niet tegelijk kunt zenden en ontvangen. Dit is achterhaald. In een fractie van een seconde wissel je informatie uit, waar je met gewone taal uren voor nodig zou hebben. Deze taal is ook universeel! Zo kun je zonder te vertalen communiceren met allerlei aardbewoners, baby's, dieren, bomen, kristallen en buitenaardse culturen. Het werkt ook op afstand. Het nuttigst is als het wordt gecombineerd met gewone taal en lichaamstaal. Dan begrijp je elkaar volmaakt. En dit maakt een wereld van verschil uit. Ook liefde werkt anders volgens het nieuwe systeem. Vroeger pleegde men zelfopoffering voor elkaar. Als bij een kachel, die een hele kamer verwarmt, maar zelf koud blijft. Ik behandelde eens een jonge vrouw met een burn-out. Ze beschouwde zichzelf als een soort Moeder Teresa. Iedereen gaf ze energie en liefde, behalve zichzelf, omdat ze zich daar niet waard genoeg voor voelde. 'Als liefde voor anderen zo essentieel voor jou is, hoe zou je het dan vinden om ze nòg meer te geven? Daar hangt wel een prijskaartje aan. Je moet eerst zoveel liefde door jouzelf laten stromen, dat ook jij je goed voelt. Dan moet je zien wat voor effect dat op die ander heeft!' Natuurlijk, zelfopoffering is iets prachtigs, maar het zal steeds minder vaak voorkomen. Er treedt immers energieverlies bij op, en wel voor alle betrokkenen. Ook het begrip 'verborgen schoonheid' zal eens achterhaald zijn. De mensheid is inmiddels glansrijk afgestudeerd in dit soort verstoppertje spelletjes, die in de nieuwe wereld alleen maar verwarring zouden scheppen. Alles ziet er daar uit, zoals het werkelijk is. Blauwe vlinders in je buik Met die nieuwe energie wordt de mens als een engel. Als een rups die zich verpopt. Overal verschijnt tegenwoordig de vlinder als symbool van transformatie. Waarom ik juist die grote blauwe Ftiris koos, kun je op mijn websites lezen. Onlangs was er een Paasactie met nylon raamvlinders. Ik sprintte naar het filiaal om de hoek: Uitverkocht. Hoofdkantoor gebeld: Landelijk uitverkocht. Alle 33 Amsterdamse filialen vergeefs gebeld. 'Die bLááwe PààsfLinders?' zei het allochtone, maar kennelijk prima geïntegreerde meisje, 'Ik denk dat die zijn weggefLoge.' Ondertussen heb ik vlinders, niet zo mooi en niet zo blauw, maar toch. Op de bon staat 'steekvlinders'. Ze hebben gelukkig geen angel maar een stengel om ze mee in de grond te steken. De Nieuwe Aarde wordt nóg diverser en multicultureler. Eenheid in verscheidenheid! Maar, moeten we hiervoor wel wachten op de Plejadiërs, die misschien net als wij slechts omhooggevallen engelen zijn? Of openen we alvast ons hart wat meer voor die vrouwelijkgeslachtsdeel-Marokkaantjes? Ahum! Reclamekrantje in de bus. Hé, diezelfde blauwe nylonvlinders als Pinksteractie. Hollen!... Hebbes! Micha Beuger is counsellor-coach in het gloednieuwe multifunctionele Mirror Centre in Amsterdam Oost (bij Muiderpoort NS), en in zijn woonhuis in Amsterdam Nieuw-West (Osdorp). Gratis proefsessie, waarbij tevens wordt gekozen voor transformatiebegeleiding en/of gewone counselling-coaching. (Contactinfo) NB! Micha Beuger coacht niet meer sinds 2007!

Pagina Startpagina ◄ Artikel op deze website Creatieproces – hoofdartikel Eenzaam aan de top? Overstijgen van het ego Spiegeling in relaties Tweerichtingsverkeer Gedachten over transformatie Chaos is verborgen orde Campagne Mens en Spirit Jampotbril tot adelaarszicht Wonderlijke gebitsgenezing PDF – Verantwoording websites PDF – Non-dualiteit PDF – Transmutatie van pedofilie Andere artikelen Spiegelbeeld Wonderogen na staaroperatie Politiek vanuit het hart Website Spiegelbeeld Bovenkant pagina ▲ Bovenkant pagina ▲ Bovenkant pagina ▲ Bovenkant pagina ▲ Bovenkant pagina ▲ Bovenkant pagina ▲